...لعنـت بـه

لعنـت بـه شهـری کـه 

پـس از تـو ، بـاز بـاران داشـت

..............

دلشوره تمام لحظاتی را دارم

که دلتنگ می شود دلم ،

و دست هایت دگر ، کنار نمی زنند دلواپسی ام را�

..............

نمی خواهم خاطره فردایم شـــــوی !

امروزِ مـــــن باش

حتی لحظه ای!

..............

دیــر بـــاریدى بـــاران�

دیـــر�

من مدت هاست در حجــم نبــودن کسى خشکیـــده ام !

..............

بیا و تکه ای از بهار را

برایم بیاور

سوز سرد تنهایی

دارد بیداد می کند

در شعرهایم...

..............

وقتی چای نبات هم

افاقه نکرد

مادرم هم فهمید

که من "دلم"درد می کند

نه دلم!

..............

کوله بارت همه کابوس شب سرد من است

ای تو مهتاب ترین خلسه ی رویایی من

من و تو ما نشدیم، این همه تقصیر که بود؟

بی وفایی تو، یا بخت به خواب رفته ی من؟

..............

خودم را کشتم

که به تو برسم

اما...

حالا دارم مثل یک مرده

زندگی میکنم...

..............

شب هایم پر شده از

خوابهایی که در بیداری

انتظارشان را میکشم...

..............

نه نمی توانم فراموشت کنم

زخم هایِ من

بی حضورِ تو از تسکین سرباز می زنند!

..............

میترسم با دستان خودم

تورا شعری کنم که قرن ها

ورد زبان مردم شهر شوی!

..............

امروز روزه اَم باطل شُد

حَواسَم نبود دوستَم نداری

غُصه نبودَنت را خوردم...

.............

می آیی و می گذری،

مثل باد

از کنار قاصدک!

رفتنت، پایانِ من است ...

..............

آخ یارم

روز را

هزار ساعت کردی و رفتی...

..............

دلم شور میزند

نکند این شبها کسی تو را آرزو کند

و دعایش مستجاب شود.

..............

هوای این روزها را نمی خواهم

چیزی کم دارد

چیزی شبیه تو...

..............

این روزها زیادی ساکت شده ام

 حرفهایم نمی دانم چرا به جای گلو از چشمهایم بیرون می آیند

..............

به پایان رسیده ام اما نقطه نمی گذارم...

یک ویرگول میگذارم ،

این هم امیدیست ، شاید که برگردی ...

 ..............

نه نمیدانی! هیچکس نمیداند!

پشت این چهره ی ارام در دلم چه میگذرد!

نمیدانی کسی نمیداند...

این آرامش ظاهر و این دل ناآرام چقدر خسته ام میکند...

..............

آنقدر باورت دارم ...

که اگر بگویی : بــــــاران ...

خیس می شوم...